Dzisiaj widziałam najsmutniejszą rzecz w życiu. Nie była to rzecz, tylko głodne brazylijskie dzieci karmione głównie wodą z cukrem. Widziałam to na filmie pt. Garapa. Garapa to właśnie woda z cukrem, która nie pozwala im umrzeć z głodu. Nie posiada jednak żadnych wartości odżywczych. Niestety jest to film dokumentalny.
Problem jest skomplikowany, ich rodzice niezaradni totalnie. Właściwie to można się na nich wkurzać, że nic z tym nie potrafią zrobić. Dostają trochę od państwa, ale nie wystarcza im to. Sami nie potrafią więcej zdobyć. Trzeba by ich chyba jeszcze raz, inaczej wychować. Albo jakoś zmobilizować, edukować. Cholera wie. Państwo daje im cukier i trochę jedzenia, żeby nie umarli. Są chronicznie niedożywieni, ale nie umierają od razu. Widok tych dzieci to jeden wielki smutek.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
2 komentarze:
Aha, zachciało Ci się dokumentów o dot. praw człowieka to teraz masz..
No..
Prześlij komentarz